Działka budowlana to obszar ziemi, wytyczony i przeznaczony pod budowę obiektów budowlanych różnego przeznaczenia. Na działce budowlanej powstają domy jednorodzinne, osiedla mieszkaniowe, obiekty usługowe, budynki użyteczności publicznej itp. Właścicielem działki budowlanej może być osoba fizyczna, instytucje publiczne, deweloper, firma prywatna itp.

W najpopularniejszym, potocznym rozumieniu działka budowlana to wyznaczony podziałem teren, na którym jej posiadacz ma prawo wybudować dom lub inny budynek, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego i innych, powiązanych ustaw oraz po otrzymaniu zgody właściwego organu.

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane nie zawiera definicji terminu działki budowlanej, ale precyzuje, czym jest teren budowlany. Według tekstu ustawy Prawo budowlane teren budowlany to przestrzeń, na której trwają roboty budowlane, łącznie z obszarem zajmowanym przez urządzenia tworzące zaplecze budowy.

Z kolei zgodnie z tekstem Ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, działka budowlana to: „nieruchomość gruntowa lub działka gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego”. W podobnym tonie brzmi definicja działki budowlanej, pochodząca Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami: „ zabudowana działka gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej umożliwiają prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków i urządzeń położonych na tej działce”.

Działka budowlana i powstające na niej obiekty budowlane powinny spełniać określone warunki techniczne, zawarte w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2012 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.