Depozyt notarialny to forma zabezpieczenia transakcji. Artykuł 108 ustawy prawo o notariacie określa zasady przyjmowania depozytu notarialnego. Notariusz ma prawo przyjąć na przechowanie pieniądze (lub papiery wartościowe) w związku z dokonywaną w swojej kancelarii czynnością notarialną, w celu wydania ich konkretnej osobie – pieniądze mogą być przyjmowane w obcej walucie lub polskiej (www.infor.pl). Z przyjęcia takiego depozytu notariusz powinien sporządzić protokół. Notariusz przygotowuje go na życzenie klienta. Jak wynika z danych dostępnych na stronie www.rp.pl depozyt notarialny ustanawia się najczęściej podczas sprzedaży nieruchomości. Stanowi on wtedy zabezpieczenie dla kupującego, który może obawiać się wydania pieniędzy przed otrzymaniem ostatecznego aktu notarialnego.

Protokół najczęściej sporządzany jest podczas zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży, gdzie strony zgodnie ustalają termin, w którym kupujący wpłaci (do depozytu) na specjalnie prowadzony rachunek notariusza, całość bądź część zadeklarowanej kwoty.

Protokół określa warunki na jakich zostaną przekazane środki tj. wypłacone sprzedającemu, lub zwrócone kupującemu, jeśli do transakcji nie dojdzie. Protokół związany ze złożeniem depozytu notarialnego powinien zawierać: datę przyjęcia, dane osoby składającej depozyt, imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania osoby, która jest uprawniona do odbioru depozytu (www.nieruchomosci.com.pl).