Budynek mieszkalny jednorodzinny może być budynkiem:

• wolnostojącym,
• w zabudowie bliźniaczej,
• szeregowej,
• atrialnej.

Tego typu budynek służy zaspokajaniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Dodatkowo, pod względem konstrukcyjnym, stanowi samodzielną całość. Prawo zezwala na wyodrębnienie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych, lub też rozdzielenie budynku na dwa lokale – mieszkalny i użytkowy, którego powierzchnia nie wyniesie więcej niż 30% powierzchni całego budynku.

Chcesz kupić dom? -> Sprawdź te oferty <-

Nie ma wymogu, aby budynki jednorodzinne w zabudowie bliźniaczej były takie same. Jedynym obwarowaniem jest to, iż ich segmenty muszą posiadać podobne gabaryty (np. kubatura, kształt bryły czy szerokość elewacji frontowej). W momencie, kiedy tego typu budynki tworzą samodzielną całość, zostają uznane za budynki jednorodzinne. Służy temu wybudowanie ściany oddzielenia przeciwpożarowego, która miałaby sięgać od fundamentu, aż do samego dachu.

Jeśli chodzi o zabudowę bliźniaczą, definicji tej nie reguluje żaden przepis, a w szczególności Prawo budowlane z 7 lipca 1994 roku. Spotkać tam za to możemy definicję budynku mieszkalnego jednorodzinnego, którą znajdziemy w art. 3 pkt 2a., mianowicie budynek mieszkalny jednorodzinny:

„(…) należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku”.

Z ww. definicji wynika, że budynek w zabudowie bliźniaczej nie może być postrzegany jako budynek wolnostojący. Dopiero w przypadku wybudowania ściany oddzielenia przeciwpożarowego sięgającej od fundamentu do przykrycia dachowej taki budynek tworzy konstrukcyjnie samodzielną całość i może być uznany za budynek jednorodzinny. Istnienie ściany oddzielenia przeciwpożarowego reguluje paragraf 210 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie:

„Części budynku wydzielone ścianami oddzielenia przeciwpożarowego w pionie — od fundamentu do przekrycia dachu — mogą być traktowane jako odrębne budynki”.

Domem jednorodzinnym w zabudowie szeregowej nazywamy dom, którego dwie ściany zewnętrze przylegają bezpośrednio do dwóch sąsiednich budynków, z czego jedna czy dwie ściany są przednią i tylną elewacją, a działka podzielona jest na dwie części.
Domem jednorodzinnym w zabudowie atrialnej nazywamy dom nie mający elewacji zewnętrznych, a doświetlony zostaje przez wspomniane wcześniej atrium, czyli niezadaszone pomieszczenie wewnętrzne.