Zasady majątkowe obowiązujące w małżeństwie mogą być różne i zależą od ustaleń dokonanych między małżonkami. Zakup mieszkania i związane z tym prawo własności, zależy właśnie od tego, jak małżonkowie dogadali się wcześniej co do podziału swojego majątku.

Kwestia własności nieruchomości będzie miała znaczenie w przypadku rozpadu małżeństwa i podziału majątku, albo jeśli w trakcie małżeństwa nieruchomość taką małżonkowie będą chcieli sprzedać, lub ustanowić na niej zabezpieczenie (hipotekę) na poczet kredytu. Nie ma wątpliwości co do stanu prawnego nieruchomości nabytej przez jednego z małżonków przed zawarciem małżeństwa z własnych środków. Wówczas jest o jego wyłączna własność.

Jeśli małżonkowie pozostają we wspólności majątkowej (kiedy nie podpiszą intercyzy), i nabędą dom lub mieszkanie za środki pochodzące ze wspólnego budżetu (gotówka) lub z pomocą wspólnie zaciągniętego kredytu, wówczas nieruchomość staje się ich własnością w częściach równych. W przypadku ustania małżeństwa majątek ten będzie podlegał podziałowi. Co istotne – nabycie nieruchomości ze środków wspólnych wymaga zgody drugiego małżonka.

Jeśli natomiast małżonkowie zakupią nieruchomość ze środków uzyskanych ze sprzedaży domu lub mieszkania, który przed ślubem stanowiło własność jednego z nich, co do zasady stanowić będzie ona własność tego z małżonków. Obowiązuje tu bowiem zasada, że przedmioty majątkowe nabyte przed ślubem stanowią majątek odrębny małżonka. Przyjąć więc należy, że to co zostanie za nie nabyte, nawet już w trakcie trwania małżeństwa, również będzie stanowić majątek odrębny. Przyjmuje się jednak domniemanie, że w tym wypadku nieruchomość taka wejdzie do majątku wspólnego, o ile małżonkowie pozostają we wspólności majątkowej. Aby takiej sytuacji uniknąć, ten z małżonków, do którego środki przeznaczone na zakup należą, a które nabył przed ślubem, musi dopilnować, aby w umowie zakupu notariusz zawarł zapis, iż nieruchomość ta stanowi jego majątek osobisty. Dopiero wtedy zakupione mieszkanie lub dom nie wejdą do majątku wspólnego.

W przypadku gdy małżonkowie zawarli intercyzę, wówczas zakup dokonany przez jednego z nich stanowić będzie jego wyłączną własność i nie wejdzie do majątku wspólnego. Jeśli jest finansowany ze środków własnych, nie wymaga zgody drugiego małżonka. Taki ustrój majątkowy nie przekreśla jednak możliwości wspólnego nabycia nieruchomości. Wówczas małżonkowie stają się współwłaścicielami w częściach ułamkowych, proporcjonalnych do środków wniesionych na pokrycie zakupu.